We need nature to show us the way home, the way out of the prison of our minds. We got lost in doing, thinking, remembering, anticipating; lost in a maze of complexity and a world of problems. We have forgotten what rocks, plants and animals still know. We have forgotten how to be--to be still, to be ourselves, to be where life is: here and now.

~Eckhart Tolle
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

zondag 22 september 2013

Nightriders en nachtmerries

Met Sancho aan de start voor de 102 km in Wanroij (2006)
Deze week was het weer volle maan en ik herinnerde mij direct dat ik u nog een blogbericht verschuldigd was. Een volle maan geleden, zeg maar, hadden wij tropische temperaturen en mijmerde ik over mijn hartenwens om nog eens 's nachts te paard te gaan. Bij helder weer (met sneeuw is helemaal het ultieme) en dan bij het schijnsel van de maand een ritje maken....dat lijkt me wel wat. Geen massa start in pikkedonker met allerlei helmlampjes en de spanning van een endurancewedstrijd, zoals met Sancho jaren geleden, maar zo'n heel intiem, jij en je paard, en de stille wondere wereld om je heen-uitje.
Die ene volle maan geleden dus, werd deze vredige droomgedachten bruut verstoord, en wel om 04.00 uur in de ochtend. Ik hoorde stemmen...luide stemmen. Ik keek uit het slaapkamerraam en tot mijn grote verbazing zag ik een paar wielrenners. Helmlampjes op, fanatiek over het stuur gebogen én...zoals ook op die ontelbare zondagen....luid kleppend met elkaar de zin van het leven doornemend. Neeee!!!! Wielrenners....nu ook, mét volle maan én tijdens mijn vredige "nacht"!!!?? Helaas bleef het die nacht niet bij een enkele verdwaalde fietser maar kwamen er gedurende het vroege uur steeds bosjes, luid, uitgeslapen, kwebbelde nightriders voorbij waardoor vredig slapen er niet meer in zat. Realiseren zij zich niet dat zij een geluid produceren dat zo'n 5 km draagt en woordelijk te verstaan is? Andersom ken ik alle ergernissen ook hoor, over ruiters en paardenpoep, asociaal gedrag en gevaarlijke situaties maar deze grote teleurstelling moet me toch even van het hart. Zijn, nu de weg hier op zondag al niet meer veilig is voor ruiter en paard, ook de tropische volle maan nachten geen optie meer voor een ritje met mijn nacht-merrie?